Del

Vriendin Sadib en ik hadden een favoriet programma: Dames in de Dop. Op maandagavond nestelden we ons getweeën voor de televisie om ons te vergapen (want dat is het, vergapen) aan een stel meiden die nodig eens heropgevoed moesten worden. Want o! welk een seksueel overschrijdend gedrag! o! wat een alcoholmisbruik! o! zulk een gebrek aan algemene ontwikkeling! Maar stiekem vonden S en ik hun wel gaaf. Ze mochten zich dan wel misdragen, ze deden dat wel met verve. Wij konden dat niet, als een stel wezenlozen in de disco onze tieten laten zien en vunzige dansjes doen. Wij werden teveel tegengehouden door onze damesopvoeding.

Het is me allemaal wat.

Al gauw bedachten wij dat het heus ook andersom kon! Niet Dames in de Dop, maar Dellen in de Dop! Wij zouden ook zo worden! Wij zouden ook naar de disco gaan en onze tieten laten zien! Vunzige dansjes met deze en ook genen! En heel veel teveel drinken! En luidruchtig over de Korenmarkt rennen! Ja!

Operatie Mandy en Daisy was begonnen.
Mandy en Daisy, want met onze voornamen (enigszins bekakt) kun je geen del zijn.
Mandy en Daisy werken niet in de IT (duh), maar bij de Albert Heijn op de Velperbuitensingel; Mandy bij het vlees, Daisy achter de kassa.
Ja, als je dan een transformatie doet, dan moet je t ook goed doen.

We hadden ook gezien dat de Dames …uhm…iets andere kleding droegen dan wij. Opgewonden gingen we naar CoolCat om onze pakjes te kopen. Zelden zo gelachen bij het passen van kleren. Uiteindelijk koos Sadib voor een behoorlijk witte sexy legging met witte boobtube, en ik, ik ging voor een zwarte legging met een panterjurkje. Pruikjes gekocht (ooit een del met kort haar gezien? Dat bedoel ik), Daisy werd platinumblond, Mandy donkerbruin.

Grote oorbellen, stuk of vier kipfilets in dn bustenhouder, veel veel veel glanzende en glinsterende make-up, kettingen en Mandy en Daisy were ready to go!
Vanavond zouden wij de del zijn!
En we hadden er zin in! Hoera!

Drie uur later zaten we opgelaten en diep ongelukkig in Florian, hopend dat niemand ons zou herkennen. Wat een vreselijke avond. Wat een horror om iets te zijn wat je helemaal niet bent. Echt. Ik ben geen del, Sadib is geen del.
Net zoals de ‘dames’ na het programma gewoon weer dellen waren (check Hyves maar), waren wij, ondanks alles, gewoon weer dames.
Ben zelden zo blij met mezelf geweest als die avond. Dat dan weer wel.

Lees ook Sadibs analyse: http://sadib.nl/index.php/2010/01/20/mandy-en-daisy/

4 gedachten over “Del

Plaats een reactie